انگلیسی قدیم (Old English)
زمان: حدود 450 تا 1150 میلادی
- ریشهها: ریشه انگلیسی قدیم از کشورهای کنونی آلمان، دانمارک و هلند است که به انگلستان یا بریتانیا مهاجرت کردند که به زبان آنها زبانهای ژرمنی شمال غربی میگویند.
- ویژگیها: انگلیسی قدیم بسیار متفاوت از انگلیسی مدرن بود و شامل تأثیراتی از زبانهای نورس قدیم و لاتین بود. این زبان بیشتر ترکیبی از واژگان ژرمنی و دستوری پیچیده بود.
انگلیسی میانه (Middle English)
زمان: 1150 تا 1500 میلادی
- تحول در زبان انگلیسی قدیم: در سال 1066 میلادی نورمنها به انگلستان حمله کردند و زبان نورمن فرانسوی تأثیر زیادی بر انگلیسی گذاشت. این دوره شاهد ورود گسترده واژگان فرانسوی به زبان انگلیسی بود.
- ویژگیها: ساختار زبان تغییر یافت و تلفظها و دستورات سادهتر شدند. آثار ادبی مهمی مانند «چاسر» در این دوره نوشته شدند.
انگلیسی نو (Early Modern English)
زمان: 1500 تا 1700 میلادی
- تحولات: این دوره با تغییرات گسترده در تلفظ، واژگان و گرامر همراه بود. انتشار کتاب مقدس «کینگ جیمز» و آثار ویلیام شکسپیر تأثیر زیادی بر استانداردسازی زبان داشت.
- ویژگیها: بسیاری از تغییرات دستوری و تلفظی به وجود آمد و زبان انگلیسی به شکل مدرنتر خود نزدیک شد.
انگلیسی مدرن (Modern English)
زمان: 1700 تا کنون
- تحولات: با گسترش امپراتوری بریتانیا یا همان انگلستان، زبان انگلیسی در سراسر جهان گسترش یافت. همچنین انقلاب صنعتی و پیشرفتهای علمی و تکنولوژیکی به توسعه واژگان و اصلاحات زبان کمک کردند.
- ویژگیها: زبان انگلیسی در این دوره به زبان بینالمللی تبدیل شد و تأثیرات بسیاری از زبانهای دیگر گرفت. استانداردسازی و قوانین گرامری بیشتر مشخص و تثبیت شدند.

Add a Comment